നിയന്ത്രിത വില രീതികൾ ഉപയോഗിച്ച് ഇടുങ്ങിയ ലക്ഷ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതിന് സാധിച്ചേക്കാം.എന്നാൽ ഇത് ദീർഘകാലത്തേക്ക് നന്നായി പ്രവർത്തിക്കില്ല . ഒന്നിലധികം മേഖലകളിൽ സ്ഥിരീകരിച്ച തെളിവുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും ഇന്ത്യൻ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ ഈ പാഠം ഇടയ്ക്കിടെ പഠിക്കുന്നുണ്ട്.
പെട്രോളിയം ഉൽ‌പന്നങ്ങളുടെ നിയന്ത്രിത വിലകൾ എണ്ണ ബോണ്ടുകൾ ഉയർത്താൻ ഇന്ത്യയെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ചില്ലറ വിലയെ ആഗോള മൊത്തവിലയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് വർഷങ്ങളോളം രാഷ്ട്രീയ വൈദഗ്ധ്യവും നയ ധൈര്യവും വേണ്ടിവന്നു. ചെറുകിട സമ്പാദ്യ പദ്ധതികളിലെ നിയന്ത്രിത നിരക്കുകൾ ഇപ്പോൾ യാഥാർത്ഥ്യമാകാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവ ഇപ്പോഴും പലിശ നിരക്ക് കൈമാറ്റത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നു, ഇത് ഇന്ത്യയുടെ ബാങ്കിംഗ് സംവിധാനത്തെ തുടർച്ചയായ സമ്മർദ്ദത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. തുടർന്നുള്ള സർക്കാരുകൾ കൂടുതൽ നിർവചിക്കപ്പെട്ട സംഭാവനപരമായ ഉൽ‌പ്പന്നങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പ്രൊവിഡൻറ് ഫണ്ടുകളുടെ നിയന്ത്രിത നിരക്കുകളിൽ നിന്ന് മാറാൻ ശ്രമിച്ചു.
advertisement
നിയന്ത്രിത വിലകൾ പല മേഖലകളിലും പ്രവർത്തിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, ഇന്ത്യൻ കാർഷിക മേഖല അതിൽ നിന്ന് എന്തിന് വ്യത്യസ്തമാകണം? ഒരേ കാര്യം വീണ്ടും വീണ്ടും ചെയ്ത ശേഷം അതിന് വ്യത്യസ്ത ഫലങ്ങൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത് ഭ്രാന്താണെന്ന് ആൽബർട്ട് ഐൻ‌സ്റ്റൈൻ പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാലും ഇത് ഒരു മികച്ച നയരൂപീകരണമാണെന്ന് ഇന്ത്യൻ ഭരണ വ്യവസ്ഥയുടെ ചിന്താഗതി വിശ്വസിക്കുന്നു.
ഹരിത വിപ്ലവാനന്തര കാലഘട്ടത്തിന്റെ ഒരു പാരമ്പര്യമാണ് മിനിമം സപ്പോർട്ട് പ്രൈസ് (എം‌എസ്‌പി) എന്ന താങ്ങുവില . ഇന്ത്യൻ കാർഷിക മേഖലയുടെ ഉൽപാദനക്ഷമതയും ഉൽ‌പാദനവും അതിവേഗം വർദ്ധിക്കുകയും അന്നത്തെ സർക്കാർ ഭക്ഷ്യസുരക്ഷാ ആശങ്കകൾ പരിഹരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തതോടെ എം‌എസ്‌പികൾ നിലവിൽ വന്നു. എം‌എസ്‌പിയുടെ കീഴിൽ ഓപ്പൺ മാർക്കറ്റിൽ വിൽക്കുന്ന എല്ലാ കാർഷിക ഉൽ‌പന്നങ്ങളും സർക്കാർ വാങ്ങുമെന്നായിരുന്നു ആശയം. ഫലത്തിൽ, ഓപ്പൺ മാർക്കറ്റിന്റെ ഒരു ചൂണ്ടുപലക സംവിധാനമായി ഇത് മാറി. അവസാന ആശ്രയമായെന്ന നിലയ്ക്ക്. വാങ്ങുന്നയാൾ വിൽപ്പനക്കാർക്ക് വേണ്ടി - കർഷകർക്ക് വേണ്ടി കാലിടറേണ്ടതില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്താൻ.
Also Read- Opinion | എന്തുകൊണ്ട് കാർഷിക പരിഷ്ക്കാരങ്ങൾ സംസ്ഥാന സർക്കാരുകൾക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കണം
കേന്ദ്രസർക്കാർ ഏതുവിധേനയും ഏറ്റവും കൂടുതൽ വാങ്ങുന്നവരായിരിക്കുമ്പോൾ കുറച്ചുകാലം ഇത് മികച്ച രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കും. എന്നാൽ അമ്പത് വർഷത്തിന് ശേഷം കാര്യങ്ങൾ വ്യത്യസ്തമാണ്. ഇന്ന്, 23 വിളകൾക്ക് (7 ധാന്യങ്ങൾ, 5 പയർവർഗ്ഗങ്ങൾ, 8 എണ്ണക്കുരു, അസംസ്കൃത പരുത്തി, അസംസ്കൃത ചണം, കരിമ്പിന് ന്യായമായതും പ്രതിഫലദായകവുമായ വില) കേന്ദ്രസർക്കാർ താങ്ങുവില നിശ്ചയിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, എല്ലാ അളവിലും ഈ വിളകകൾ കേന്ദ്രസർക്കാർ വാങ്ങുന്നില്ല. താങ്ങുവില നൽകുന്ന അവരെ ബഹുമാനിക്കാൻ സംസ്ഥാനങ്ങൾക്ക് നിയമപരമായ ബാധ്യതയില്ല.
ക്രമേണ, വിപണന മിച്ചം ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്ന വലിയ ഭൂവുടമകളുടെ ആനുകൂല്യമുള്ള കർഷകർ സർക്കാരിന് വിൽക്കാനുള്ള ഓട്ടത്തിൽ മുന്നേറുന്നു.
യഥാർത്ഥത്തിൽ താങ്ങുവില സംരക്ഷണം ആവശ്യമുള്ള കർഷകർക്ക് എല്ലായ്‌പ്പോഴും സർക്കാർ സംഭരണത്തിലേക്ക് പ്രവേശനം ലഭിക്കുന്നില്ല. ഗുണനിലവാരമുള്ളത് നിശ്ചിത വിലയിട്ട് സർക്കാർ സംഭരിക്കുന്നത് അവസാനിപ്പിക്കുന്നത് ചിലപ്പോൾ ഫുഡ് കോർപ്പറേഷൻ ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ വെയർ ഹൗ സുകളിൽ കിടന്ന് ചീഞ്ഞളിഞ്ഞാവും.
അതിനാൽ, ഒടുവിൽ ഗവൺമെന്റ് വ്യക്തമായ പരിഹാരം കൊണ്ടുവന്നു - കർഷകർക്ക് കൂടുതൽ വിപണി പ്രവേശനം നൽകുക. മികച്ച ഗുണനിലവാരം വൈവിധ്യവത്കരിക്കാനും ഉൽപാദിപ്പിക്കാനും ഉൽപാദന ശൃംഖല ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിനിടയിൽ കർഷകർ ഒത്തുചേർന്ന് സ്വകാര്യ വാങ്ങലുകാരെ കണ്ടെത്താനും കണ്ടെത്താനും അനുവദിക്കുക. വാസ്തവത്തിൽ ജൂൺ മുതൽ ഓർഡിനൻസുകളും പിന്നീട് നിയമങ്ങളും പ്രാബല്യത്തിൽ വന്ന മൂന്ന് കാർഷിക നിയമങ്ങൾ ഇതിനകം തന്നെ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിട്ടുണ്ട്
സഹ്യാദ്രി ഫാംസ് ഫാർമർ പ്രൊഡ്യൂസർ ഓർഗനൈസേഷന്റെ (എഫ്പിഒ) ഭാഗമായ നാസിക്കിലെ കർഷകർ ഈ വർഷം നഗരവാസികൾക്ക് വിൽപ്പനയ്ക്ക് നേരിട്ട് വില്പന നടത്തി സോഷ്യൽ മീഡിയയെയും ഇ-കൊമേഴ്‌സിനെയും സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു . മധ്യപ്രദേശിലെ ഹോഷംഗാബാദിനടുത്തുള്ള പിപാരിയയിൽ, ഒരു ചെറിയ കർഷകൻ ഒരു വലിയ സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിനെതിരെ വിജയകരമായി പ്രവർത്തിച്ച് പുതിയ കാർഷിക നിയമങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് നെല്ലിന് കരാർ വില നേടിയെടുത്തു. മഹാരാഷ്ട്രയിലെ മറ്റൊരു ചെറുകിട കർഷകൻ അന്തർസംസ്ഥാന വ്യാപാര തർക്കത്തിൽ പുതിയ നിയമങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് മധ്യപ്രദേശിലെ ബർവാനിയിലെ ഒരു വ്യാപാരിയിൽ നിന്ന് ന്യായമായ വില നേടുകയും ചെയ്തു. പുതിയ കാർഷിക നിയമങ്ങളെ പിന്തുണച്ച് ആന്ധ്രപ്രദേശ് ഫെഡറേഷനും തെലങ്കാന ഫാർമേഴ്‌സ് ഫോർ മാർക്കറ്റ് ആക്സസും പ്രസ്താവന ഇറക്കി.
സപ്ലൈ ചെയിൻ നവീകരണം, ഫാമിൽ നിന്ന് നേരിട്ട് വാങ്ങുന്നവർക്കുള്ള അനുമതി പ്രവേശനം, കർഷകർക്കുള്ള സാങ്കേതിക ഇടപെടൽ, ലോജിസ്റ്റിക്സ് എന്നിവ പുതിയ നിയമങ്ങൾകൊണ്ടുവരും. നിൻജാകാർട്ട്, വേ‌കൂൾ തുടങ്ങിയ സ്ഥാപനങ്ങൾ ഇതിനകം തന്നെ ചെറുകിട, എന്നാൽ സംരംഭകനായ ഒരു കർഷകന് കരാർ പ്രകാരം സ്വകാര്യ വാങ്ങുന്നവർക്ക് വിൽക്കാൻ ആവശ്യമായ പിന്തുണ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. പൊരുത്തപ്പെടുത്താനും ആശയങ്ങൾ സ്വീകരിക്കാനും തയ്യാറുള്ള കർഷകർക്കായി സാങ്കേതികവിദ്യ നയിക്കുന്ന നവീകരണത്തിന്റെ പച്ച പിടിക്കലിന് അഗ്രിടെക് മേഖല കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഇന്ത്യൻ കാർഷിക മേഖലയ്ക്കും മറ്റും ഇവയെല്ലാം ആവശ്യമാണ്. ഇന്ത്യയിൽ കാർഷിക ഉൽ‌പാദനക്ഷമത മെച്ചപ്പെടുമ്പോൾ, പ്രാദേശിക ഉപഭോഗം വേഗത്തിലാക്കില്ല. ഭക്ഷ്യസുരക്ഷ പരിഹരിക്കാനുള്ള ഒരു പ്രശ്നമായി അവശേഷിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഭക്ഷ്യ സ്വാശ്രയത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇന്ത്യ അതിവേഗം മുന്നേറി. കൂടുതൽ മാർക്കറ്റ് വ്യാപനത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ നേട്ടം കയറ്റുമതിയിൽ നിന്നാണ്. 2022 ഓടെ ഇന്ത്യ 60 ബില്യൺ ഡോളർ കാർഷിക കയറ്റുമതി ലക്ഷ്യമിടുന്നു. എന്നാൽ കഴിഞ്ഞ രണ്ട് സാമ്പത്തിക വർഷങ്ങളിൽ കാർഷിക കയറ്റുമതി 40 ബില്യൺ ഡോളറിൽ താഴെയാണ്.
ഇവിടെയാണ് പുതിയ കാർഷിക നിയമങ്ങൾ സഹായകരമാകുന്നത് . പക്ഷേ, അത് താങ്ങുവിലഎന്ന സൗജന്യത്തിന് അപ്പുറം ചിന്തിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരെ ഇത് സഹായിക്കും. താങ്ങുവില പിന്തുണ സജീവമായി ആഗ്രഹിക്കുന്ന കർഷകർ - ചിലർ ഇപ്പോൾ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന പ്രതിഷേധത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ അത് വിപുലീകരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നു - ഒടുവിൽ രാജ്യമെമ്പാടുമുള്ള കൂടുതൽ സംരംഭകർക്ക് മുന്നിൽ തോറ്റു പോയേക്കാം.
ഭക്ഷ്യ സംസ്കരണം, ഫാം ഗേറ്റ് ഇൻഫ്രാസ്ട്രക്ചർ, ലോജിസ്റ്റിക്സ്, ഗതാഗതം, കോൾഡ് സ്റ്റോറേജ്, ടെക്നോളജി നയിക്കുന്ന മാർക്കറ്റ് നിർമ്മാണം എന്നിവയിൽ ഇന്ത്യൻ കാർഷിക മേഖലയ്ക്ക് കൂടുതൽ നിക്ഷേപം ആവശ്യമാണ്. സ്ഥിരമായ ട്രേഡിംഗ് നിബന്ധനകൾ, പെട്ടെന്നുള്ള തർക്ക പരിഹാരം, ദീർഘകാല നിക്ഷേപ സാധ്യത എന്നിവയുടെ പിന്തുണയോടെ തുറന്ന വിപണിയിൽ വാങ്ങാൻ അനുവദിച്ചാൽ മാത്രമേ സ്വകാര്യ കക്ഷികൾ ഈ പദ്ധതികളിൽ പണം നിക്ഷേപിക്കുകയുള്ളൂ.
താങ്ങുവില മാതൃക ഇതോടകം തന്നെ ഇന്ത്യൻ കാർഷിക മേഖലയെ നശിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പരമാവധി നിലയായി മാറി. ഇന്ത്യൻ കർഷകർക്കായി ഒരു വലിയ വിപണിയുടെ സാധ്യതകൾ തുറക്കാൻ ഇതിലും നല്ല സമയമില്ല.
(പൂനെയിലെ പബ്ലിക് പോളിസി തിങ്ക് ടാങ്കായ സ്മാഹി ഫൗണ്ടേഷന്റെ ഡയറക്ടറാണ് ലേഖകൻ)