കശ്മീർ വിഷയത്തിൽ നെഹ്റുവിന് പറ്റിയ അഞ്ച് മണ്ടത്തരങ്ങളുടെ 75-ാം വാർഷികം: കേന്ദ്ര നിയമ മന്ത്രി കിരൺ റിജിജു

നെഹ്റു ചെയ്ത മണ്ടത്തരങ്ങളുടെ നിരയിലെ ആദ്യത്തേത് ആ പ്രസംഗത്തിൽ തന്നെ വെളിവാകുന്നുണ്ട്. “കശ്മീരിലേത് ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യമാണെന്നും അവിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ വേഗത്തിൽ ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് ശരിയാകണമെന്നോ കൃത്യമാകണമെന്നോ ഇല്ല എന്നുമുള്ള ഉപദേശമാണ് രണ്ടു കൂട്ടർക്കും ഞങ്ങൾ നൽകിയത്,” എന്നും നെഹ്റു പറഞ്ഞിരുന്നു.

കശ്മീരിനെ ഇന്ത്യയോട് ചേർത്തത് താത്കാലികമാണെന്ന പ്രഖ്യാപനമായിരുന്നു കശ്മീരിൽ നെഹ്റു ചെയ്ത രണ്ടാമത്തെ മണ്ടത്തരം. കശ്മീർ ഒഴികെയുള്ള മറ്റെല്ലാ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളും എന്നെന്നേക്കുമായി ഇന്ത്യൻ യൂണിയനിൽ ലയിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ കശ്മീരിനു മാത്രം മറ്റൊരു നിയമം ആയിരുന്നു. കാരണം, ആ പ്രവേശനം പ്രഖ്യാപിച്ചത് മഹാരാജാവല്ല, നെഹ്‌റു തന്നെയാണ്. ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾ ജനങ്ങളുടെ ആ​ഗ്രഹമനുസരിച്ച് തീരുമാനിക്കണമെന്ന പ്രഖ്യാപിത നയത്തിന് വിധേയമായി ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റ് ഈ പ്രവേശനം താൽക്കാലികമായി അംഗീകരിക്കും എന്നാണ് ഒക്‌ടോബർ 26-ന്, നെഹ്‌റു എംസി മഹാരാജന് അയച്ച മറ്റൊരു കത്തിൽ എഴുതിയത്.

1948 ജനുവരി 1ന്, തർക്കത്തിലുള്ള പ്രദേശങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആർട്ടിക്കിൾ 35 ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭയെ സമീപിക്കാനുള്ള തീരുമാനമാണ് നെഹ്റുവിൻ്റെ മൂന്നാമത്തെ മണ്ടത്തരം. ഇതിന് പകരം, പാക്കിസ്ഥാൻ ഇന്ത്യൻ പ്രദേശങ്ങൾ നിയമവിരുദ്ധമായി കൈയ്യടക്കിയിരിക്കുകയാണ് എന്ന് എടുത്തു കാണിക്കാൻ കഴിയുന്ന, ആർട്ടിക്കിൾ 15 പ്രകാരം ഐക്യരാഷ്ട്ര സഭയെ സമീപിക്കണമായിരുന്നു. മഹാരാജ ഇന്ത്യയുമായി ഒരു ഇൻസ്ട്രുമെൻ്റ് ഓഫ് ആക്സഷൻ മാത്രമാണ് ഒപ്പിട്ടത്. എന്നിട്ടും, ഇന്ത്യയും പാക്കിസ്ഥാനും സംബന്ധിച്ച് തർക്കമുള്ള പ്രദേശമാണ് പാക്കിസ്ഥാൻ എന്ന് സ്വയം സമ്മതിച്ചുകൊണ്ട് പാക്കിസ്ഥാന് വ്യവഹാരത്തിനുള്ള അവസരം നൽകിയത് നെഹ്റുവാണ്. അന്ന് മുതൽ, യുഎൻ പ്രമേയങ്ങൾ ഇന്ത്യയെ വേട്ടയാടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

കാശ്മീരിൽ യുഎന്നിൻെറ നേതൃത്വത്തിൽ നടത്തിയ നിർബന്ധിത ഹിതപരിശോധന ഇന്ത്യ തടയുന്നു എന്ന മിഥ്യാധാരണ പരത്താൻ അനുവദിച്ചതാണ് കാശ്മീരിലെ നാലാമത്തെ നെഹ്‌റൂവിയൻ മണ്ടത്തരം. 1948 ആഗസ്റ്റ് 13-ലെ യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് കമ്മീഷൻ ഫോർ ഇന്ത്യ ആന്റ് പാക്കിസ്ഥാൻ (UNCIP) പ്രമേയത്തിൽ മൂന്ന് വ്യവസ്ഥകളാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ആദ്യം വെടിനിർത്തൽ. രണ്ടാമതായി, പാകിസ്ഥാൻ സൈന്യത്തെ പിൻവലിക്കൽ, മൂന്നാമതായി ഹിതപരിശോധന എന്നതായിരുന്നു ക്രമം. 1949 ജനുവരി 1ന് വെടിനിർത്തൽ നിലവിൽ വന്നു. എന്നാൽ അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് സൈന്യത്തെ പിൻവലിക്കാൻ പാകിസ്ഥാൻ തയ്യാറായില്ല. മൂന്ന് വ്യവസ്ഥകളും ഒരുപോലെ പാലിക്കപ്പെടണമെന്നായിരുന്നു തീരുമാനം. വ്യവസ്ഥയിലെ ഭാഗം I, ഭാഗം II എന്നിവ പൂ‍ർത്തിയാക്കാൻ സാധിക്കാതിരുന്നതിനാൽ മൂന്നാമത്തേത് ചെയ്യേണ്ടതില്ലെന്നാണ് പിന്നീട് തീരുമാനിച്ചത്. 1949 ജനുവരി 5ൽ കൊണ്ടുവന്ന മറ്റൊരു പ്രമേയത്തിൽ ഇത് കൂടുതൽ സ്ഥിരീകരിച്ചു. സൈന്യത്തെ പിൻവലിക്കാൻ പാകിസ്ഥാൻ തയ്യാറല്ലാത്തതിനാൽ അവരുമായി ഇനി പുതിയ ചർച്ചകൾ നടത്തുന്നതിൽ കാര്യമില്ലെന്ന് UNCIP പിന്നീട് തീരുമാനിച്ചു. ജനഹിത പരിശോധനയുടെ വാൾ ഇപ്പോഴും ഇന്ത്യയുടെ കഴുത്തിന് മുകളിൽ തൂങ്ങി നിൽക്കുകയാണ്. ഈ വാതിലുകൾ തുറന്ന് കൊടുത്തതിന് നെഹ്റു തന്നെയാണ് ഉത്തരവാദി.

ആർട്ടിക്കിൾ 370 കൊണ്ട് വരികയും നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്തു എന്നതാണ് നെഹ്റുവിൻെറ അഞ്ചാമത്തെ മണ്ടത്തരം. ഭരണഘടനയുടെ ഇടക്കാല കരട് രേഖയിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 306 എ എന്നാണ് ഇത് രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. മറ്റെല്ലാ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളെയും പോലെ ഇന്ത്യൻ യൂണിയനിൽ ചേരാൻ തീരുമാനിച്ചതിനാൽ ഇത്തരമൊരു ആ‍ർട്ടിക്കിളിന്റെ ആവശ്യം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നെഹ്റുവിൻെറ മനസ്സിൽ മാത്രമാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു ആശയമുണ്ടായത്. യുണൈറ്റഡ് പ്രവിശ്യകളിൽ നിന്നുള്ള മുസ്ലീം പ്രതിനിധിയായ മൗലാന ഹസ്രത്ത് മൊഹാനി ഭരണഘടനാ അസംബ്ലി ചർച്ചകളിൽ ഇത് വിവേചനമാണെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു. “ഈ ഭരണാധികാരിയോട് എന്തിനാണ് വിവേചനം കാണിക്കുന്നത് എന്നതായിരുന്നു” അദ്ദേഹത്തിൻെറ ചോദ്യം. ഷെയ്ഖ് അബ്ദുല്ലയുമായി ഇടപെടുകയും ആ‍ർട്ടിക്കിൾ 370 നടപ്പിലാക്കിയതിൽ പ്രധാനിയും ആയ നെഹ്റുവിന്റെ വലംകയ്യായിരുന്ന എൻ ഗോപാലസ്വാമി അയ്യങ്കാ‍ർക്ക് ഈ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നെഹ്റുവിന്റെ കാര്യവും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നില്ല. ആർട്ടിക്കിൾ 370 നിലവിൽ വന്നതോടെയാണ് വിഘടനവാദികൾ ഇന്ത്യയുടെ കഴുത്തിൽ കുരുക്കിടുന്ന പോലെ ഭീഷണി മുഴക്കാൻ തുടങ്ങിയത്.