വൈകല്യം ബാധിച്ച വ്യക്തിയും അയാളുടെ പങ്കാളിയും ഒരിക്കലും സഹതാപം അർഹിക്കുന്നവരല്ല

ഞാൻ അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, എനിക്ക് മുന്നിലുള്ള എത്രയോ സ്ത്രീകൾ പുരുഷന്മാരുടെ പിന്നിൽ മാത്രം കുഞ്ഞുങ്ങളെയും തൂക്കി നടക്കുന്നു? എഴുതാൻ ആഗ്രഹമുള്ളവർ ഭർത്താവിന്റെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന നോട്ടത്തിൽ തളർന്നു വിഷാദിച്ച് കരയുന്നു. ഞാൻ നേരിട്ട് കാണുന്നുണ്ട് അവരിൽ പലരെയും... സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നത് ഒരാൾക്കും നൽകേണ്ടതല്ലെന്നും അതിനു സ്ത്രീകളും അവകാശികളാണെന്നും ചിന്തിക്കുന്നത് ശാരീരിക ക്ഷമത അനുസരിച്ചല്ല, മാനസിക ക്ഷമത അനുസരിച്ചാണ്. അവൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള സുഹൃത്തുക്കളെ സ്വീകരിക്കാൻ, ഇഷ്ടമുള്ള ജോലി ചെയ്യാൻ, ഇഷ്ടമുള്ളയിടങ്ങളിൽ സഞ്ചരിക്കാൻ, വായിക്കാൻ, സംസാരിക്കാൻ, ഒക്കെയും സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകേണ്ടതില്ലേ, അതൊക്കെ അവൾക്കുള്ളത് തന്നെയാണ്, എന്നാലും എത്ര സ്ത്രീകളുണ്ട് ഇതൊക്കെ അനുഭവിക്കുന്നവർ? അങ്ങനെ സഞ്ചരിക്കുന്ന സ്ത്രീകളെക്കുറിച്ച് പൊതുവെ എന്താണ് പറയുക? ഭർത്താവിനെയും കുഞ്ഞുങ്ങളെയും വീട്ടിൽ കളഞ്ഞിട്ട് കറങ്ങി നടക്കുന്നവളെന്നോ? ഇത്തരത്തിലുള്ള മുൻധാരണകൾ മാറാതെ കുടുംബത്തിനുള്ളിലെ ബന്ധം എങ്ങനെ തുറന്നു വിടണമെന്നാണ്! എങ്കിലും ഇപ്പറഞ്ഞ സ്വാതന്ത്ര്യക്കുറവുള്ള സ്ത്രീകളിലൂടെയൊക്കെ ഭർത്താക്കന്മാരെ ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട്, അവരൊക്കെയും ശാരീരികമായി യാതൊരു പ്രശ്നങ്ങളാലും ബാധിക്കപ്പെടാത്തവരാണ്. കയ്യും കാലും ചലിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നവർ, എന്നിട്ടും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ വിലയറിയാത്തവർ! സ്വാതന്ത്ര്യം മനസ്സ് കൊണ്ട് അറിഞ്ഞിട്ടുള്ളവനെ അത് നൽകാനാവൂ... അതിനും ശരീരമല്ല മനസ്സാണ് വേണ്ടത്.